به گزارش حوزه قرآن و عترت  گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان ،سوره حِجر پانزدهمین سوره و از سوره‌های مکی قرآن است که در جزء ۱۴ جای دارد. دلیل نام‌گذاری این سوره به نام حجر، اشاره به داستان قوم حضرت صالح، یعنی قوم ثمود در آیات ۸۰ تا ۸۴ آن است که به خاطر حضور در سرزمینی به همین نام، اصحاب حجر نامیده می‌شدند. سوره حجر درباره مبداء عالم هستی و نشانه‌های معاد، ایمان به خدا، کیفر بدکاران و اهمیت و عظمت قرآن سخن می‌گوید. در این سوره به داستان خلقت حضرت آدم،‌ سجده ملائکه بر او به جز ابلیس، داستان حضور ملائکه نزد حضرت ابراهیم و بشارت آنان به او، عذاب قوم لوط و داستان قوم ثمود اشاره شده است.

از جمله آیات مشهور سوره حجر، آیه نهم است که خداوند بر نزول ذکر (قرآن) و نگهبانی از آن تاکید می‌کند. بسیاری از مفسران این آیه را دلیلی بر عدم تحریف قرآن دانسته‌اند. در فضیلت قرائت سوره حجر آمده است، خداوند ده برابر تعداد مهاجرین و انصار به قاری آن پاداش می‌دهد.

تلاوت مجلسی سوره‌ حجر آیات ۸۵ الی آخر

دانلود

وَمَا خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَیْنَهُمَا إِلَّا بِالْحَقِّ وَإِنَّ السَّاعَهَ لَآتِیَهٌ فَاصْفَحِ الصَّفْحَ الْجَمِیلَ ﴿۸۵﴾

و ما آسمانها و زمین و آنچه را که میان آن دو است جز به حق نیافریده‏ ایم و یقینا قیامت فرا خواهد رسید پس به خوبی صرف نظر کن (۸۵)

إِنَّ رَبَّکَ هُوَ الْخَلَّاقُ الْعَلِیمُ ﴿۸۶﴾

زیرا پروردگار تو همان آفریننده داناست (۸۶)

وَلَقَدْ آتَیْنَاکَ سَبْعًا مِنَ الْمَثَانِی وَالْقُرْآنَ الْعَظِیمَ ﴿۸۷﴾

و به راستی به تو سبع المثانی [=سوره فاتحه] و قرآن بزرگ را عطا کردیم (۸۷)

لَا تَمُدَّنَّ عَیْنَیْکَ إِلَی مَا مَتَّعْنَا بِهِ أَزْوَاجًا مِنْهُمْ وَلَا تَحْزَنْ عَلَیْهِمْ وَاخْفِضْ جَنَاحَکَ لِلْمُوْمِنِینَ ﴿۸۸﴾

و به آنچه ما دسته ‏هایی از آنان [=کافران] را بدان برخوردار ساخته‏ ایم چشم مدوز و بر ایشان اندوه مخور و بال خویش برای مومنان فرو گستر (۸۸)

وَقُلْ إِنِّی أَنَا النَّذِیرُ الْمُبِینُ ﴿۸۹﴾

و بگو من همان هشداردهنده آشکارم (۸۹)

کَمَا أَنْزَلْنَا عَلَی الْمُقْتَسِمِینَ ﴿۹۰﴾

همان گونه که [عذاب را] بر تقسیم‏ کنندگان نازل کردیم (۹۰)

الَّذِینَ جَعَلُوا الْقُرْآنَ عِضِینَ ﴿۹۱﴾

همانان که قرآن را جزء جزء کردند [به برخی از آن عمل کردند و بعضی را رها نمودند] (۹۱)

فَوَرَبِّکَ لَنَسْأَلَنَّهُمْ أَجْمَعِینَ ﴿۹۲﴾

پس سوگند به پروردگارت که از همه آنان خواهیم پرسید (۹۲)

عَمَّا کَانُوا یَعْمَلُونَ ﴿۹۳﴾

از آنچه انجام می‏ دادند (۹۳)

فَاصْدَعْ بِمَا تُوْمَرُ وَأَعْرِضْ عَنِ الْمُشْرِکِینَ ﴿۹۴﴾

پس آنچه را بدان ماموری آشکار کن و از مشرکان روی برتاب (۹۴)

إِنَّا کَفَیْنَاکَ الْمُسْتَهْزِئِینَ ﴿۹۵﴾

که ما [شر] ریشخندگران را از تو برطرف خواهیم کرد (۹۵)

الَّذِینَ یَجْعَلُونَ مَعَ اللَّهِ إِلَهًا آخَرَ فَسَوْفَ یَعْلَمُونَ ﴿۹۶﴾

همانان که با خدا معبودی دیگر قرار می‏ دهند پس به زودی [حقیقت را] خواهند دانست (۹۶)

وَلَقَدْ نَعْلَمُ أَنَّکَ یَضِیقُ صَدْرُکَ بِمَا یَقُولُونَ ﴿۹۷﴾

و قطعا می‏ دانیم که سینه تو از آنچه می‏ گویند تنگ می ‏شود (۹۷)

فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّکَ وَکُنْ مِنَ السَّاجِدِینَ ﴿۹۸﴾

پس با ستایش پروردگارت تسبیح گوی و از سجده‏ کنندگان باش (۹۸)

وَاعْبُدْ رَبَّکَ حَتَّی یَأْتِیَکَ الْیَقِینُ ﴿۹۹﴾

و پروردگارت را پرستش کن تا اینکه مرگ تو فرا رسد (۹۹)

https://www.yjc.ir/00SUQN